“Je hoeft niet te kunnen lopen om ver te komen”

Dit is een artikel uit Don Bosco Magazine. Wil je dit magazine gratis thuis te ontvangen? Inschrijven kan via deze link.

"Ik ben ook wel bekend als de rolstoelpelgrim. Ik heb het Ehlers-Danlos-syndroom, een bindweefselaandoening waardoor mijn gewrichten snel uit de kom schieten. Vroeger dacht ik dat pelgrimstochten voor mij onmogelijk waren, vanwege mijn rolstoel, maar toen ik een voorwiel kreeg kon ik ineens wél lange afstanden afleggen. Hoewel de eerste jaren lastig waren door het verlies van hobby’s, kon ik mijn aandoening vrij snel accepteren en leer ik die steeds beter te omarmen. Die acceptatie is een belangrijk onderdeel van mijn pelgrimsavontuur."

"Ik rolde in etappes naar Santiago. Door een kapotte rolstoel strandde ik dit voorjaar 14 kilometer voor de finish, dat stuk deed ik in augustus alsnog. Onderweg beleef ik bijzondere momenten. Zo vond ik onverwacht onderdak bij een bisschop, toen een camping gesloten bleek. Zulke momenten geven me het vertrouwen dat God met me meegaat, ook op de zware dagen. Soloreizen in een rolstoel is zwaar, maar het geeft me ook de ruimte om veel te bidden en moeilijke gebeurtenissen te verwerken. Mijn pelgrimstochten zijn voor mij een levend gebed, een manier om te laten zien dat het leven, zelfs met beperkingen, vol hoop en mogelijkheden is."

"Ik ben sinds februari katholiek, toen ontving ik mijn vormsel. Ik kom uit de protestantse traditie, maar tijdens mijn zoektocht naar een plek waar ik me echt thuis voelde, verdiepte ik me in de katholieke leer. Uiteindelijk vond ik mijn plaats in de kerk waar ik de persoonlijke liefde en verbinding met God ervaar, want dat is voor mij het belangrijkst. In moeilijke tijden helpt dat mij om mijn situatie te accepteren, net zoals Paulus zijn ‘doorn in het vlees’ droeg. Die kracht om door te gaan ervaar ik echt als een geschenk. Juist door mijn beperking heb ik al in veel media mogen getuigen van mijn geloof en hoop, iets wat ik zonder mijn rolstoel misschien nooit had kunnen doen."

“Die boodschap wil ik graag doorgeven aan de jeugd, vooral via mijn goocheltrucs. Toen ik ontdekte dat Don Bosco ook op een speelse manier geloof verspreidde, voelde ik mij speciaal met hem verbonden. Net als hij gebruik ik humor en spel om jongeren te bereiken. Tijdens mijn optredens, bijvoorbeeld in kerken of op conferenties, introduceer ik Bijbelverhalen met goocheltrucs. Kinderen onthouden zo de boodschap beter, en een trucje houdt hun aandacht vast. Zo maak ik het geloof tastbaar, zonder dat het prekerig wordt.”

“Ik ben nog lang niet klaar met mijn pelgrimstochten. Volgend jaar wil ik een grotere reis maken, van Canterbury naar Iona. Met mijn verhaal wil ik laten zien dat je ondanks tegenslagen niet stil hoeft te zitten. Ik hoop dat mensen geïnspireerd raken en denken: ‘Als zij het kan, kan ik het ook.’ Laat je niet beperken door je onmogelijkheden, maar kijk naar de mogelijkheden.” 

Wil je de avonturen van Laura Feenstra blijven volgen? Dat kan via haar blog: