Vlaamse minister van Onderwijs bezoekt netwerkdag van Don Bosco

Zuhal Demir kwam niet alleen luisteren, maar ook actief deelnemen aan gesprekken over thema's die haar onderwijsbeleid sterk kenmerken: een duidelijk en helder curriculum dat gebaseerd is op kennis. In groepjes van een tiental deelnemers (directeurs, bestuursleden en leden van de pedagogische begeleidingsdienst) ging de minister in dialoog over hoe scholen de balans kunnen vinden tussen hoge verwachtingen en warme ondersteuning. De centrale vraag: hoe realiseren we meer leerwinst en kennisoverdracht, zonder de emotionele veiligheid en het welbevinden van leerlingen uit het oog te verliezen? (lees verder onder foto)

De gesprekken vertrokken vanuit concrete uitdagingen en beleidsvragen. Hoe zorgen we voor orde en structuur in onze scholen, zonder te vervallen in kilte of uitsluiting? Hoe bouw je aan klas- en schoolculturen waarin verbinding het fundament vormt voor discipline? Wat betekent een focus op kennis voor leerlingen in een kwetsbare thuissituatie of met minder cognitieve sterkte? 

Demir benadrukte dat haar beleid inzet op twee duidelijke krachtlijnen: meer kennis, meer structuur. Iets wat zowel erkenning als vragen oproept. Directeurs van Don Boscoscholen – vaak met een diverse leerlingenpopulatie – legden uit hoe zij dagelijks zoeken naar manieren om het zogenaamde 'Engelse model' van kennisgerichte instructie te vertalen naar de Vlaamse context, zonder de pedagogische warmte van het opvoedingssysteem van Don Bosco los te laten.

De netwerkdag bood een waardevol platform voor uitwisseling en een unanieme vaststelling was dat het ene het andere niet hoeft uit te sluiten. Kennis en een warme schoolomgeving kunnen perfect hand in hand gaan. Maar er ligt nog werk op de plank en dat beseft ook de minister. Demir zei alvast veel te hebben opgestoken uit de gesprekken.

Aan het einde van haar bezoek sprak minister Demir de aanwezigen toe met een persoonlijke, geëngageerde boodschap. Ze verwees onder meer naar haar eigen schooltijd. “Ik hoorde hier vandaag zeer herkenbare zaken. Ik zat zelf in een katholieke school waar zusters veel nadruk legden op respect, warmte en menselijke waarden. Als kind van migrantenouders die geen Nederlands spraken, kreeg ik de kans op een goede opvoeding, begeleiding, warmte én discipline. Ik wil dat elk kind, ongeacht zijn thuissituatie, die kansen krijgt.”

Demir onderstreepte het belang van een sterk, kennisgericht curriculum, maar benadrukte dat dit nooit ten koste mag gaan van het sociaal-emotionele welzijn van leerlingen. “We vertrekken vanuit kennis, maar een warme leeromgeving is ook een minimumdoel. Dus uiteraard gaat er nog veel vrijheid zijn; dat was ook de afspraak met de koepels. Als we overgaan naar dat kennisgericht curriculum is er nog steeds 30% ruimte voor invulling van het eigen pedagogisch project." 

Ze pleitte daarbij voor een geïntegreerde aanpak met ruimte voor schoolteams om eigenaarschap op te nemen. “Ik geloof heel sterk in de kracht van onderwijs om kinderen vooruit te helpen, ongeacht hun achtergrond. Of ze nu uit een arbeidersgezin komen, in armoede opgroeien of uit een ander land afkomstig zijn: via onderwijs moeten we hen allemaal kansen geven. En ja, soms vraagt dat ook om strengheid. Maar streng zijn is voor mij óók een vorm van liefde en warmte. Net dat helpt kinderen groeien." (lees verder onder foto)

"Onderwijs is het krachtigste wapen dat we hebben om elk kind de kans te geven om te excelleren", besloot Demir. "Als ik zelf geen goed onderwijs had gehad – met soms een strenge zuster of leerkracht die erop toezag dat we Nederlands spraken – dan had ik mijn dromen nooit kunnen waarmaken. Dankzij dat sterke onderwijs ben ik geraakt waar ik nu sta. En dat moeten we elk kind gunnen: de ruimte om te dromen, en te worden wie ze willen zijn. Of dat nu een goede technieker, lasser, of eender wat is. Daar moeten we met z’n allen aan werken. De juiste keuzes maken, in overleg met de vakbonden en de koepels, en vooral: samen met het veld. Want ik werk dan wel niet zelf in het onderwijs; ik leer elke dag bij van directeurs, leerkrachten, teams. En gelukkig zijn die niet op hun mond gevallen – en terecht. Ze zeggen me eerlijk wat wel werkt en wat niet. Als we samen blijven zoeken naar oplossingen, dan geloof ik dat we echt het verschil kunnen maken. Want we delen allemaal hetzelfde doel: het beste uit elk kind halen.”

Gedelegeerd DBOC-bestuurder Bert Vermaanen sloot krachtig af: "In ons opvoedingsproject spreken we over Don Bosco die fungeert als gids en tochtgenoot. Soms als gids die structuur kan bieden, soms als tochtgenoot die voor de nodige warmte zorgt. Maar altijd in een kwaliteitsvolle aanwezigheid. Daar gaan we samen aan blijven werken en het lijkt me dat de minister er ook zo over denkt."