“Als je uit zo’n situatie komt, is het geen wonder dat je leven ontspoort"
Een gewone stage was twee bruggen te ver voor Maikel* (17). Daarom zocht het Gentiaan College een plek voor hem bij Don Bosco. Jongerenwerker Eli Brodic van Don Bosco Zevenhuizen in Apeldoorn begeleidde hem in deze stageperiode. “Deze jongen moet van ver komen, maar gelukkig staat hij weer positiever in het leven.”
‘Het gaat niet goed met Maikel, hij heeft een plek nodig waar hij tot rust kan komen. Kan hij bij jou komen?’ Met die vraag belde het Gentiaan College naar Eli. “Maikel was verslaafd aan cannabis en van schoolwerk kwam niet veel terecht”, vertelt ze. “Hij was net gestart met afkicken, waardoor hij nog slechter in z’n vel zat. Eigenlijk had hij gewoon een plek buiten school nodig om op verhaal te komen en de draad weer op te pakken. We spraken af dat hij twee dagen per week bij Don Bosco Zevenhuizen zou komen.”
Mishandeling
In die eerste dagen werd duidelijk dat Maikel een hard leven achter de rug had. “Hij groeide op in een disfunctioneel gezin. Er was sprake van alcoholverslaving en mishandeling. Toen hij twaalf was, ging zijn moeder weg. Hij bleef over met zijn verslaafde vader en zijn twee zusjes, in een omgeving waarin voortdurend geweld dreigde. De zorg voor de zusjes kwam eigenlijk op hem neer. Uiteindelijk zijn alle kinderen uit huis geplaatst. Maikel heeft al op allerlei groepen gewoond, open en gesloten. Probeer je eens in zo’n situatie te verplaatsen: dan is het geen wonder dat je leven ontspoort.”
Wantrouwen
Van echt ‘stage lopen’ was in het begin dan ook helemaal geen sprake, blikt Eli terug. “Ik was er eerst en vooral op gericht dat Maikel kon ervaren dat het hier oké was. Hij heeft de afgelopen jaren een groot wantrouwen opgebouwd richting instituten, scholen en begeleiders. ‘Het is toch nooit goed’, dat hoor je vaak terug van deze jongeren. Daarom krijgen ze lak aan alles: wat ik te zeggen heb, doet er toch niet toe – wie gaat er nu naar mij luisteren? Dat proefde ik ook bij Maikel. Daarom bood ik hem heel bewust een luisterend oor en een plek waar hij even niets hoefde.”
Kleine stapjes
Het kostte veel tijd om door de harde buitenkant van de jongen heen te prikken: “Ik heb heel wat rondjes met hem gewandeld”, vertelt Eli. “En we hebben samen gegamed en muziek gemaakt in de studio van Don Bosco. Langzaam kreeg hij vertrouwen in me, zodat hij open durfde te zijn. Toen konden we ook gaan werken aan zijn ontwikkeling en dat gaat met heel kleine stapjes. We hebben gelukkig de luxe dat we jongeren hier een tweede, derde of vierde kans kunnen geven. Op school is daar niet altijd ruimte voor, maar deze jongeren hebben dat vaak wel nodig.”
Positiever
Maikel komt nu sinds drie maanden bij Don Bosco Zevenhuizen en langzaam ziet Eli hem veranderen. “Hij begint dingen zelf op te pakken: opruimen, de afwas doen, tafels klaarzetten. Juist omdat hij merkt dat we hem echt accepteren, gaat hij meer z’n best doen – bijvoorbeeld om op tijd te komen en om clean te zijn. Langzaam komt er ruimte om te ontdekken waar zijn passie zit. Hij houdt erg van sport: we gaan kijken of we daar iets mee kunnen. Het mooie is dat de school ook merkt dat zijn houding verandert en dat hij positiever in het leven staat. Gelukkig maar, want deze jongen moet van ver komen.”
Don Bosco Apeldoorn en het Gentiaan College – een school voor speciaal voortgezet onderwijs – werken samen in een project om kwetsbare jongeren te helpen aan een stageplek. Leerlingen voor wie een reguliere stageplek nog een stap te ver is, kunnen bij Don Bosco stage lopen. Tijdens deze periode worden ze actief gecoacht in hun sociale en arbeidsvaardigheden, als opstap naar verdere scholing of een stage- of werkplek.
*In verband met de privacy is de naam van Maikel gefingeerd en zijn situaties gewijzigd.