BuSO Don Bosco Halle: school voor buitengewoon onderwijs

Dit is een artikel uit Don Bosco Magazine. Wil je ons magazine gratis thuis te ontvangen? Inschrijven kan via deze link.

Wie zijn jullie?
"Bij ons op school worden jongeren met een licht mentale beperking of leerstoornissen (type basisaanbod) of jongeren met ernstige emotionele of gedragsproblemen (type 3) voorbereid om zelfstandig in de maatschappij te functioneren en participeren. Daarbij streven we ernaar hen zo goed mogelijk te begeleiden in een warme en veilige omgeving."

Hoe brandt het vuur?
"Het opvoedingsproject van Don Bosco hecht veel waarde aan assistentie: het tussen de jongeren zijn. Dat is hier ook zo. Het is meer dan ergens staan of ‘bewaken’. Je probeert contact te maken met de leerlingen: je tussen hen begeven, een babbeltje hier en daar, actief meedoen ... Die manier van werken versterkt de band. We hebben veel kwetsbare leerlingen die in een moeilijke thuissituatie verkeren of op het internaat verblijven. ’s Ochtends kijken zij uit naar de start van de school omdat ze weten dat ze hier warm onthaald zullen worden."

"Zo’n band bouw je niet op door ‘gewoon’ een aantal uren les te geven. Daarmee komen we bij een ander belangrijk aspect: ons hecht leerkrachtenteam. Het is zó belangrijk om dit samen te kunnen doen, want alleen ben je niets. ‘Alleen ga je sneller, samen kom je verder’: een uitspraak van Don Bosco die hier brandend actueel is. Daarnaast zetten we ons net als Don Bosco in voor kwetsbare jongeren. Ik herken vooral zijn vechtersmentaliteit in onze school. We willen élke jongere een toekomst te bieden, ongeacht diens beperkingen. Wij kijken naar de sterktes! Soms is de school de enige houvast voor een leerling. Wanneer een 14-jarige je vertelt dat ze niets meer te verliezen heeft, komt dat aan. Soms beseffen we het te weinig, maar door op dat moment in die jongere te blijven geloven, verander je een leven."

Wat is jullie droom?

• Dat vuur van Don Bosco brandend houden! Dat vonkje dat we elke dag voor onze leerlingen en voor elkaar kunnen zijn, moet blijven leven. We zijn dan geen zusters of salesianen, we zijn wel leerkrachten. En ook wij kunnen jongeren laten voelen dat we nabij zijn. Dat vonkje mag niet uitdoven.
• Hoewel we al erg op maat van het kind werken, willen we daar nog meer op inzetten. De uitval is in alle scholen groot en dat moeten we tegengaan. Ieder kind is anders en heeft een andere aanpak nodig. Daar correct mee omgaan, kan alleen door goed te luisteren, te communiceren en samen te werken met alle betrokken personen.
• Tot slot willen we tonen wie we zijn. Wij zijn dan misschien het kleine kapelletje aan de grote kerk, maar we zijn daarom niet minder. We moeten ons niet afschermen, maar net deel uitmaken van het grote geheel. Ondanks dat onze leerlingen anders zijn, moeten zij niet anders bekeken worden.