"Don Bosco kan nog veel betekenen voor ons"
Begin oktober gingen de directeurs van Jeugdhulp Don Bosco Vlaanderen op reis naar Turijn. De insteek was uiteraard het leven en het werk van Don Bosco, maar het ging ook specifiek over de functie als directeur. "Want Don Bosco kan nog steeds veel betekenen bij de uitvoering van onze job", vertelt Sofie De Langhe, directeur van CKG 't Kinderkasteeltje.
Was het de eerste keer in Turijn voor jullie?
"Van de zes directies waren er drie al een of meerdere keren in Turijn geweest, voor drie anderen was het helemaal nieuw. Voor Carlo, voorzitter van Jeugdhulp Don Bosco Vlaanderen en voor afgevaardigd bestuurder Cyriel was het natuurlijk ook niet de eerste keer. Zij hadden de reis en het programma dan ook in elkaar gestoken. Trouwens ook een leuk afscheid voor Cyriel, die aan zijn laatste maanden bezig is."
Voor ons, Don Boscowerkers, blijft het speciaal om naar Turijn te gaan.
"Absoluut! Het is altijd fijn om ondergedompeld te worden in de cultuur en geschiedenis van onze inspiratiebron. Daarnaast was het ook een uniek gegeven om naar Italië te gaan met de verschillende directies. Het is opvallend hoeveel gelijkenissen er zijn tussen de dingen waar Don Bosco in zijn tijd mee worstelde en waar wij nu op botsen. Heel veel zaken die op dit moment nog altijd herkenbaar en realiteit zijn."
Waarom is het zo uniek om specifiek met alleen directies naar daar te gaan?
"Natuurlijk bezoek je de belangrijke historische plaatsen, maar nu was dat toch met een andere mindset. De verhalen die verteld werden en de tijd die er was om te reflecteren, ward net wat anders ingevuld dan bij andere reizen. Hoe zien wij 'leiding geven' in een organisatie van Don Bosco? Hoe staan wij als persoon tegenover die functie? Wat kunnen we van elkaar leren? Enzovoort. Het feit dat we daar met alle directies van Jeugdhulp Don Bosco Vlaanderen waren, schept ook een zekere verbinding. We leerden elkaar beter kennen en vormen nu nog meer een hecht team."
Je zegt dat er nog vele gelijkenissen zijn tussen Don Bosco's uitdaging en die van jullie. Vertel eens?
"We lazen samen een brief van Don Bosco uit 1884. Hij zat op dat moment in Rome en richtte zich tot de leidinggevenden van het oratorio in Valdocco. Tijdens het reflecteren kwamen we erop uit dat we in onze huidige jeugdhulpvisie vanuit authenticiteit en echtheid willen vertrekken. Dat was bijna woord voor woord wat Don Bosco In zijn brief schreef. Maar er waren nog tal van gelijkenissen: professioneel reflecteren, een krachtgerichte instelling waarbij je mensen in hun kracht kan zetten en hen daarin ondersteunt, de 'open deur'-mentaliteit ... Ik citeer Don Bosco's brief: "Aanwezig zijn zorgt ervoor dat mensen bij jou komen als het nodig is." Als leidinggevenden willen wij ook tussen de medewerkers staan, staat onze deur altijd open en moet iedereen zich welkom voelen. Natuurljk spreken we over een andere tijdsgeest, maar toch kwamen er duidelijk heel wat zaken naar voren die ook nu nog van toepassing zijn."
Opnieuw gemotiveerd en geïnspireerd dus?
"Inderdaad. Daarnaast was het ook fijn om te zien hoe onze huidige hulpverleningsvisie ‘Kinderen en jongeren niet loslaten’ nog steeds zo dicht bij hetgeen ligt dat Don Bosco in zijn tijd ontwikkeld heeft. We hebben de grond bezocht van waar onze visie zijn wortels heeft."